Edhe pse ecja është një aktivitet i butë, ekspertët theksojnë se mjafton në vetvete të shohim një ndryshim në trupin tonë, me kusht që të mos bëhet herë pas here por të adoptohet si zakon i përditshëm.
Por ku ndihmon ecja? Përfitimet për shëndetin tonë janë të shumta, duke përfshirë djegien e kalorive, përmirësimin e sistemit kardiovaskular, uljen e urisë, por edhe përmirësimin e humorit dhe shëndetit mendor.
Konkretisht, 10.000 hapa në ditë është një objektiv i matshëm që ka mbizotëruar dhe është rekomandimi i zakonshëm i ekspertëve. Mesatarisht mund të çojë në djegien e 300-400 kalorive, gjithmonë në varësi të gjinisë dhe peshës sonë. Megjithatë, siç shpjegojnë ata, çështja është se ecja (intensiteti, ritmi dhe distanca) na përshtatet dhe dëgjojmë sinjalet që dërgon trupi ynë.
Për shembull, fillimi mund të bëhet me 2-4 mijë hapa çdo ditë, që korrespondon me 1-2 kilometra, ndërsa ecja mund të bëhet zakon me 4-5 mijë hapa çdo ditë, pra të përshkosh një distancë prej 3-4. kilometra . Humbja e peshës bëhet e dukshme duke ecur 5-7 kilometra në ditë, pra 7-10 mijë hapa.
Ecja mund të jetë:
Ecje: ecja e qetë me një ritëm të ngadaltë.
Ecje e gjallë: Ecim të përqendruar, me një ritëm të caktuar, rreth 10-15 minuta për kilometër.
Ecja në fitnes: Ne mund të kombinojmë ecjen me ushtrime të tjera, si lëvizjet ritmike të krahut për ushtrime më të mëdha aerobike.
Hiking: Kur ecim me një ritëm të caktuar në terren të ashpër, në fshat.
Ekzistojnë gjithashtu “mjete” të ndryshme që mund të ndihmojnë në arritjen e qëllimit tonë. Për shembull, me një hapamatës mund të gjurmojmë përparimin tonë ditor. Gjithashtu të vendosim objektiva realiste, ndërkohë që sipas ekspertëve është e rëndësishme që ta mbajmë trupin të hidratuar.
Së fundi, një studim i fundit ka treguar se edhe më pak se 5000 hapa mund të përmirësojnë shëndetin tonë. Një analizë e më shumë se 226,000 njerëzve në mbarë botën tregoi se 4,000 hapa në ditë ishin të mjaftueshme për të filluar reduktimin e rrezikut të vdekjes së hershme nga çdo shkak. Pak më shumë se 2300 hapa ishin të mjaftueshëm për të përfituar zemrën dhe enët e gjakut.