Për fat të mirë, sulmi në tru mund të parandalohet, por edhe nëse ndodh, mund të trajtohet me sukses.
Sa më gjatë të jetojmë, aq më shumë ka të ngjarë të kemi një goditje në tru, por nuk mund të ndikojmë në këtë. Pra, ne mund të ndikojmë në spektrin e faktorëve të rrezikut.
Në radhë të parë është hipertensioni. Do ta apostrofojmë një çrregullim të ritmit të zemrës – fibrilacionin atrial.
Jo të gjitha çrregullimet e ritmit të zemrës janë të rrezikshme për shfaqjen e një sulmi, por kjo e veçantë është, dhe shkaktari mund të jetë se terapia e duhur parandaluese kundër mpiksjes së gjakut nuk është aplikuar ose se ajo është pezulluar përkohësisht për ndonjë arsye, dhe ne shohim kjo si shkas në praktikën e përditshme.
ulmi në tru më së shumti ndodh te personat e moshës së mesme apo tek ata më të vjetër, dhe më shpesh tek ata që kanë një numër të madh sëmundjesh shoqëruese.
Ajo që na shqetëson është se një numër i madh i këtyre pacientëve që kanë sëmundje shoqëruese kanë hipertension të patrajtuar, i cili nuk u shkakton shqetësime, nuk u shkakton dhembje, ndaj kur diçka nuk dhemb, atëherë nuk gjejnë ka arsye për ta trajtuar. Kjo më pas lë pasoja në enët e gjakut dhe këto pasoja shihen më pas në moshën e mesme.
Trajtimi i goditjes në tru
Në dekadën e fundit, dy ndryshime revolucionare kanë ndodhur në trajtimin e goditjes në tru – futja e terapisë për prishjen e mpiksjes dhe heqja e mpiksjes nga ena e bllokuar e gjakut.
Aplikimi i terapisë për prishjen e mpiksjes zgjat diku rreth katër orë e gjysmë, por sot kemi mundësinë të zbulojmë pacientë me metoda të avancuara skanimi, të cilëve mund t’u jepet terapi deri në nëntë orë pas kësaj kohe, por kjo nuk është çdo pacient.
Gjithsesi, nuk duhet të injorojmë, një çrregullim të papritur të të folurit, një humbje të papritur të gjysmës së trupit, një shqetësim të papritur të shikimit në gjysmën e fushës pamore, një ndjenjë paqëndrueshmërie gjatë ecjes, një dhimbje koke shumë të fortë.
