Ngjarje e tmerrshme ka ndodhur në Greqi, ku një 55-vjeçar ka vrarë gruan e tij 46-vjeçare.
Në deklaratën e tij, 55-vjeçari ka thënë se gruan e tij e vrau pasi ajo e goditi në organin gjenital, shkruan Neutral.
I akuzuari pohon se e ka dashur gruan e tij me të cilën, ka pasur shumë mosmarrëveshje, ndërsa duke pranuar krimin ka u ka kërkuar falje fëmijëve që u vrau nënën.
Deklarata e plotë e 55-vjeçarit para gjykatës:
Së pari, më lejoni të kërkoj falje përsëri për dëmin që i bëra gruas sime, fëmijëve të mi dhe familjes së saj. Jam i shkatërruar, i shkatërruar psikologjikisht dhe emocionalisht që i mora jetën të vetmes grua që doja dhe do të doja të kthehesha. Unë dhe gruaja ime kemi qenë të martuar prej 28 vitesh dhe kemi dy fëmijë”, tha 55-vjeçari në një deklaratë. Por unë kurrë nuk kisha ushtruar dhunë ndaj saj, aq më pak në kurriz të fëmijëve tanë… Unë e kam falur gjithmonë sepse e kam dashur vërtet dhe gjithçka që kam bërë është të punoj shumë për t’i dhënë sa më shumë familjes sime dhe të mos i mungojë asgjë asaj dhe fëmijëve tanë. Në vitin 2011 gruaja ime më kërkoi që të rrinim të ndarë për një kohë për të ripërcaktuar marrëdhënien tonë dhe u bë dhe unë u vendosa në një shtëpi me qira për një vit, ndërsa ajo qëndroi me fëmijët tanë në shtëpinë tonë (apartamentin tim) në rrugën Matrozou. Kur marrëdhënia jonë nuk u përmirësua, ajo u kthye në shtëpinë tonë dhe qëndruam të gjithë bashkë.
Në vitet që kaluan ne patëm disa sherre si të gjithë çiftet, por kur unë nuk ushtrova dhunë ndaj saj. Konkretisht, kisha parë disa mesazhe në celularin e saj dhe kisha kuptuar që ajo po planifikonte të udhëtonte me një burrë të panjohur për mua. Megjithë thirrjet e mia ajo e bëri udhëtimin dhe kur u kthye patëm një debat verbal dhe unë u largova nga shtëpia jonë. Gjatë kohës që jetoja në Dimitrakopoulou lidhja ime me gruan ishte jo e tensionuar dhe jam kujdesur të mbuloj jo vetëm shpenzimet fikse të shtëpisë, por edhe të gjitha shpenzimet dhe nevojat e saj dhe të fëmijëve tanë, si para së gjithash këto vite…Ajo nuk donte që ne të riktheheshim përsëri dhe kur e pyeta pse ajo u përgjigj se nuk më interesonte se çfarë po bënte në jetën e saj dhe se nuk donte të kthehej në shtëpinë tonë.
Në maj të këtij viti, gruaja ime më njoftoi se donte një divorc për të siguruar jetesën. Menjëherë krijova në mendjen time imazhin se në shtëpinë time, të cilën e kam ndërtuar me aq mund, fëmijët dhe gruaja ime jetojnë me një burrë të ri dhe unë jam i izoluar. Kështu që mora iniciativën të kthehesha në shtëpinë time. Fatkeqësisht, ishte gabim të besoja se në kthimin tim do të ndryshoja mendje për gruan time, do ta gjeja përsëri dhe do të jetoja së bashku si një familje e dashur nën të njëjtën çati. Sjellja e gruas dhe e fëmijëve të mi ishte agresive ndaj meje. Fëmijët e mi, padyshim të ndikuar nga gruaja ime, nuk më donin shumë pranë tyre, pasi edhe unë doja që ata të jetonin jetën e tyre pa kontroll atëror.
Një javë më parë kur fëmijët tanë ishin larg shtëpisë, u grinda me gruan time. Edhe nje here fillova ta kënaqja dhe fjalë për fjalë t’i lutesha që të kthehej perseri me mua pasi e doja dhe nuk mund të jetoja pa të, por ajo ishte e bindur dhe kërkoi që ta lija të qetë dhe të dilja menjëherë nga shtëpia. Unë nuk e kërcënova dhe nuk e godita. Para dy ditësh vura re që vajza jonë kishte bërë valixhet për të shkuar në një udhëtim, të njëjtën gjë kishte bërë edhe gruaja ime dhe menjëherë e pyeta se ku po shkonte. Ajo u përgjigj me ironi se nuk kisha arsye të bëja atë qe po bëja dhe se ajo mund të shkonte ku të donte dhe se nuk kishte nevojë për lejen time.
U përgjigja me keqardhje të madhe për mënyrën sesi sillej me mua se kjo nuk është e drejtë dhe se ne jemi martuar dhe ajo nuk mundet të largohet pa më treguar se ku shkon dhe me kë. Ditën në fjalë u ktheva nga puna në shtëpinë tonë rreth orës 22:30, u lava dhe u shtriva ndërsa gruaja ime ishte ulur në kuzhinë, nuk mund të flija. Ajo filloi të më bërtiste se isha një idiot që nuk e kuptoja se gjithçka kishte mbaruar mes nesh dhe se duhet të zhdukesha nga jeta e saj. Pastaj iu përgjigja se meqenëse ajo ndihet kështu pse nuk ikën nga shtëpia dhe ajo më është përgjigjur me ironi se kur të vijë koha ajo do të largohet dhe nuk do t’i them çfarë të bëjë dhe se duhet të dilja nga shtëpia. Shkova t’i afrohesha dhe befas ajo më goditi fort pranë organit gjenital dhe u nis për në dhomën e ndenjjes dhe u ul në divan. Pa e menduar logjikisht, mora thikën që pashë në banakun e kuzhinës dhe shkova në dhomën e ndenjjes, por jo për ta kërcënuar, por duke e patur përballë gjoksit dhe i thashë se sonte do i përfundojmë të gjitha, do të thotë mosmarrëveshjet mes nesh dhe marrëdhënia jonë, shtëpia dhe akomodimi i përbashkët.
Sapo pa thikën të drejtuar në gjoks, më tha “ndal çfarë do të bësh” dhe më pas mendova se mund të pendohej. Nuk e besoja atë që dëgjoja dhe shkova t’i prekja këmbën që ajo të qetësohej dhe të mos më ofendonte. Por ajo më goditi fort në këmbë dhe më pas ma turbulloi mendjen. Nuk mendova logjikisht, fillova të çmendem, e godita me grusht në krah dhe ajo filloi të bërtiste për ndihmë. Ne filluam të ziheshim dhe ajo po më shante dhe pastaj une e hoqa thikën nga tavolina dhe e godita një herë. Unë mendoj në anën e majtë të trupit të saj, por nuk e mbaj mend saktësisht.Ajo ra dhe pashë gjak që rridhte nga plaga, në panik tërhoqa çarçafin që ishte në divan dhe u përpoqa të ndaloja gjakderdhjen me të. Papritur ajo pushoi së lëkunduri dhe kuptova se kishte vdekur. U ngrita, me çarçafin që i mbulonte fytyrën, me sa duket në përpjekje për të ndalur gjakderdhjen dhe jo i lidhur në qafë.
Duke qenë në gjendje shoku, duke kuptuar dëmin që kisha shkaktuar dhe duke hequr mekanikisht rrobat që kisha veshur, u fshiva me një peshqir dhe dola nga shtëpia duke marrë celularin dhe çelësat e makinës. Mora në telefon burrin e motrës së gruas sime dhe i thashë nuk mund të duroja më, vrava Katerinën dhe do të vetëvritem dhe më pas mora në telefon djalin tim dhe i thashë që dola nga shtëpia, u bë masakër dhe ai thirri policinë. Unë shkova në plazh duke kërkuar një hapje në rrugë në mënyrë që të rrëzohesha me makinën time dhe të vritesha. Në një moment marrje mendsh humba kontrollin e makinës sime dhe si pasojë ajo ra në një kanal dhe u plagosa. I hutuar dhe i vetëdijshëm për faktin se i kisha marrë jetën gruas sime që e doja dhe jeta ime nuk kishte kuptim, mora një thikë që kisha në dollapin e makinës dhe u përpoqa të prisja venat, ndërsa arrita të godas edhe barkun, por përsëri nuk arrita të bëj vetëvrasje.
Nuk doja më të jetoja pas asaj që bëra. Në konfuzion të plotë dola në rrugë dhe u përpoqa të ndaloja një makinë që kalonte, por askush nuk ndaloi. Më në fund në mëngjes një makinë ndaloi dhe pasi i thashë shoferit që më vranë gruan. Uroj. që në një moment fëmijët e mi të mund të më falin. Faktet e mësipërme tregojnë se unë nuk kisha ndërmend të vrisja gruan time, nuk e kisha planifikuar dhe nuk e vendosa. Veprën e kam kryer. Në gjendjen e mbistimulimit intensiv mendor dhe nuk mendoja logjikisht por isha i çmendur. Kur nuk e kuptova që i kisha marrë jetën gruas sime, u përpoqa të bëja vetëvrasje sepse jeta ime nuk kishte vlerë pa praninë e saj, ndërsa në momentin e parë pranova aktin tim pa menduar as të çorientoj autoritetet.
