Banorët e Uttwil-it kanë refuzuar edhe një herë natyralizimin e një çifti nga Kosova. Qeveria Komunale kishte rekomanduar aplikimin për pranim.
Në komunën e Uttwil-it, Kantoni Thurga një çift kosovar ka 17 vite që po lufton për të fituar nënshtetësinë zvicerane. Banorët e Uttwil-it, në “Asamblenë qytetare” (institucion i demokracisë direkte, tipike zvicerane, që ruhet në disa konmuna rurale, ku votojnë të gjithë qytetarët e moshës madhore) kanë votuar tashmë tre herë lidhur me kërkesën e çiftit për natyralizim, transmeton albinfo.ch. Dhe, ajo kërkesë është refuzuar tre herë – së pari në vitin 2013 dhe së fundmi disa ditë më parë
Kryetarja e ekzekutivit, Caroline Kürzi-Schmid ka kërkuar të paraqiten arsye objektive për refuzimin. Çifti qe akuzuar më pas se nuk ishte integruar mjaftueshëm në jetën e fshatit. Në tubimin e fundit të asamblesë, çifti është akuzuar për moskuptim të demokracisë.
Mbetet e paqartë nëse çifti tani do të heqë dorë. Ata nuk kanë komentuar planet e tyre të mëtejshme.
Megjithatë, çifti kosovar ka në krah shumicën e ekzekutivit të Komunës së Uttwil-it. Komuna kohët e fundit kishte rekomanduar shprehimisht aplikimin e natyralizimit për pranim. Ajo thekson sot: Nuk ka më asnjë arsye për të refuzuar natyralizimin e çiftit. Ndryshe nga pretendimet e rreme në të kaluarën, familja në fjalë nuk ka as borxhe.
Për këtë arsye Gjykata Administrative kishte rrëzuar vendimin kundër natyralizimit në verën e vitit 2022. Ajo e ktheu rastin përsëri në komunë për rishqyrtim. Javën e kaluar qytetarët u detyruan të përballeshin me aplikimin për të tretën herë.
Në fund të fundit, ishte vetëm një çështje: ajo nëse çifti ishte mjaftueshëm i integruar shoqëror, përcjell albinfo.ch. Kjo u refuzua nga shumica e pjesëmarrësve në tubim. Çifti është i përfshirë në famullinë lokale dhe në aktivitete të tjera në fshat.
Çifti nuk dëshiron të heqin dorë nga të drejtat e veta
Sipas gazetës Thurgauer Zeitung, ata e kishin shpjeguar këtë në një fletëpalosje katër vjet më parë: “Ne kemi paguar për procesin e natyralizimit dhe kemi bërë shumë përpjekje për të ofruar dëshmi të integrimit tonë shoqëror, pastaj të rrethanave tona ekonomike dhe, së fundi, por jo më pak e rëndësishme, për aftësitë tona gjuhësore. Prandaj, vështirë se mund të pritet që të heqim dorë nga të drejtat tona”.
